Onervaren ondernemer
15 jaar geleden startte ik mijn eigen bedrijf. Samen met een compagnon, die ik had leren kennen bij het bedrijf waar ik werkte, richte ik een VOF op. Ik was jong, nog geen 30. Ik had geen ervaring als ondernemer en ik had zelf geen technische kennis of vaardigheden van de core-business. Daar was mijn compagnon voor. Ik was algemeen directeur, deed acquisitie, HR en projectmanagement. We hadden een klein startkapitaaltje weten te verzekeren en na een half jaar klopte ik aan bij de bank voor een bescheiden lening. We betaalden onszelf het minimaal haalbare salaris. Het was eerlijk gezegd vaak op een houtje bijten als eenverdiener.
We hadden een paar grote klanten die het onderste uit de kan wilden. Ze wisten dat zij een machtspositie hadden ten opzichte van ons, omdat we maar een klein startend bedrijfje waren met weinig klanten. Ondanks dat lukte het om een beetje te groeien, meer klanten te krijgen en een iets beter salaris te betalen. We werkten vanuit huis, met freelancers, alles om zoveel mogelijk kosten te drukken.
Ik had in de jaren voorafgaand aan mijn ondernemersschap geen buffer opgebouwd. Tijdens en na mijn studietijd heb ik voornamelijk bijbaantjes gehad. Ik had geen spaargeld, geen beleggingen, niets. Ik was een eenverdiener en hoopte dat ondernemen voor betere financiële tijden zou gaan zorgen. Maar dat bleek zelfs na een jaar nogal tegen te vallen. Het was allemaal niet zoals ik het me voorgesteld had.
Te bang
Na verloop van tijd kwamen we op het punt aan dat we flink zouden moeten groeien om meer werk aan te kunnen. Of we zouden werk moeten gaan weigeren. Om te groeien was er meer geld nodig, waarvoor we bij de bank moesten aankloppen om het lopend krediet te verhogen. Ook werd het tijd om een bedrijfsruimte te gaan huren en mensen aan te nemen. Ik durfde echter niet nog dieper in de schulden te gaan bij de bank en voelde me oncomfortabel bij de beslissingen die ik moest maken als ondernemer. Het voelde allemaal niet goed meer.
Mijn compagnon, die een stuk jonger was dan mij, verwachtte dat ik de juiste keuzes zou maken. Maar door mijn twijfels en terughoudendheid begon hij langzaam het vertrouwen kwijt te raken. Terecht ook, omdat ik de moeilijke beslissingen voor me uitschoof. Hij wilde trouwen en een huis kopen, maar dat was niet mogelijk tenzij wij een flinke groei zouden doormaken. Hij raakte hierdoor gefrustreerd en ik voelde steeds meer het mes op mijn keel. Het was geen gezonde situatie en het kwam de werksfeer en de onderlinge verhoudingen niet ten goede.
Het lukte om via een bevriende ondernemer aan een goedkope bedrijfsruimte te komen. We namen een stagiair aan, die werd begeleid door mijn compagnon op kantoor. Ik was bijna altijd buiten de deur, bezig met acquisitie of besprekingen met klanten. Ik had nog maar weinig contact met mijn compagnon hierdoor. Mijn voeling met de situatie op kantoor werd steeds minder. Het leek alsof ik steeds minder betrokken raakte bij het bedrijf en de afstand groter werd. In deze periode werd ik alsmaar ongelukkiger met de situatie.
Breekpunt
Na 4 jaar ondernemen, of iets wat daar voor door moest gaan, kwam het breekpunt. Ik voelde me geen ondernemer. Ik had te weinig ervaring als ondernemer, durfde niet echt risico’s te nemen en mijn compagnon wilde uitstappen. Door dit alles ontstonden steeds vaker onderlinge conflicten. Ik ging met tegenzin naar mijn werk. De afstand was te groot geworden. De communicatie was ernstig verslechterd.
Mijn compagnon was degene die uiteindelijk de beslissing heeft genomen om iets aan de situatie te veranderen. Hij legde het werk per direct neer, in overtreding van het VOF contract. Ik was kwaad, eigenwijs en koppig en dacht dat ik wel in staat was om het bedrijf alleen voort te zetten. Hierop volgden een paar weken met weinig slaap, veel stress en frustratie. Het aansturen van de freelancers, projectmanagement voor verschillende projecten, lopende acquisitietrajecten en het ontbreken van de expertise van mijn compagnon. Het was teveel. Ik kwam er achter dat het toch echt te hoog gegrepen was voor me om het bedrijf in mijn eentje te leiden.
In de daaropvolgende periode heb ik in gesprekken met mijn compagnon een akkoord uitonderhandeld, waarin hij het bedrijf over zou nemen en ik uit zou stappen. Ik hield hier zo goed als niets aan over, maar ik had mijn vrijheid terug. Gelukkig heb ik destijds de juiste keuze gemaakt en ben ik er zonder al te veel kleerscheuren uitgekomen. Het was een goede les. Ik was geen ondernemer. Of althans nog niet. Of misschien niet een ondernemer in die specifieke branche. Ik was uitgeput, maar opgelucht toen het eenmaal voorbij was. Ik ben er zeker niet rijker van geworden. Sterker nog, ik moest na mijn ondernemers-avontuur snel werk zien te vinden, omdat ik zonder werk mijn hele kleine buffer als sneeuw voor de zon zag smelten.
Op zoek naar werk
Ik had geen partner op wiens inkomen ik kon terugvallen. Ik had geen spaargeld, beleggingen of investeringen. En de rekeningen bleven maar komen. Ik kon een tijd aan de slag bij een voormalige klant van ons, maar slechts voor 2 maanden. De maanden daarna waren gevuld met het schrijven van sollicitatiebrieven en -gesprekken. Echter zonder succes. Vaak kreeg ik te horen dat ik overgekwalificeerd was na het ondernemersschap. Men dacht dat ik snel verveeld zou raken en op zoek zou gaan naar iets anders. Ondertussen stond financieel gezien het water me aan de lippen.
Een half jaar nadat ik uit mijn bedrijf was gestapt en de situatie zo goed als onhoudbaar was geworden, vond ik eindelijk werk. Het was geen uitdagende of interessante baan, maar het bracht geld in het laatje. Ik kon nog niet sparen, daarvoor waren er te veel uitstaande rekeningen van de voorgaande periode. Ook had ik schulden, waaronder een flinke studieschuld. Het was moeilijk om de baan vol te houden. Het was een erg commerciële baan, waarin ik me niet erg op mijn gemak voelde. Gelukkig kreeg ik na anderhalf jaar de tijd om me verder te ontwikkelen in een richting die me interesseerd. Nog eens anderhalf jaar later maakte ik een grote promotie. Ondertussen was ik nog steeds eenverdiener. Ik spaarde nog steeds niet en mijn buffer was klein.
Dure hobby
Met meer geld elke maand op mijn rekening, kon ik wat vrijer ademen. Ik kon me wat meer veroorloven, maar ik gooide het geld niet over de balk. Ik had hoge vaste lasten en die schulden waren er ook nog steeds. Wel had ik ondertussen al een paar jaar een hobby, die steeds duurder begon te worden. Ongemerkt was ik langzaam gaan investeren in mijn hobby en begon ik meer hobby apparatuur te kopen. Dit hielp natuurlijk niet bij het aanleggen van een buffer. Al die spullen moesten ook verzekerd worden, dus de kosten liepen hoog op. Het was misschien niet slim, maar ik beleefde veel plezier aan mijn hobby en bedacht me dat levensgeluk ook belangrijk is.
Na nog een aantal jaren bij hetzelfde bedrijf was mijn salaris ondertussen verder gestegen. Ik kon er comfortabel van leven, af en toe op vakantie, mijn hobby betalen en een klein beetje sparen. Maar vaak ging dat spaargeld weer op als er een nieuw hobby apparaat moest komen of een vakantie geboekt werd. Ondertussen stond er wel een klein fortuintje aan apparatuur in mijn hobby kamer, maar nog steeds niets op de bank.
Een nieuwe weg
Nu, in 2019, zit ik eigenlijk nog steeds in dezelfde situatie. Ik heb vorig jaar weer promotie gemaakt, met daarbij een bescheiden salarisverhoging. Ik geef nog steeds (veel te) veel geld uit aan mijn hobby. En mijn buffer is zo goed als nihil. Het wordt tijd dat daar verandering in komt. Ik heb me dan ook voorgenomen om geld opzij te gaan zetten. Misschien op een beleggingsspaarrekening, of iets dergelijks. Mijn wens is om meer tijd te hebben om aan mijn hobby te besteden. Ik zou graag minder werken, of liever nog voor mezelf werken. Ik wil niet meer afhankelijk zijn van een werkgever voor mijn salaris. Daarnaast wil ik ook een passieve inkomensstroom opzetten. Het einddoel is financiële vrijheid.
Mijn doelen voor 2019:
- Een passieve inkomensstroom realiseren van een derde / de helft van mijn huidige inkomen: €1.000,- tot €1.500,- per maand
- Ik wil aan het eind van het jaar mijn schuld van €12.000 voor de helft afgelost hebben: €6.000
- Ik wil aan het eind van het jaar een eerste buffer hebben opgebouwd: €3.000
Of en hoe ik dit allemaal ga bewerkstelligen, weet ik nog niet. Maar ik ben van plan om mijn ontwikkeling als eenverdiener op weg naar financiële vrijheid te delen op deze website. Misschien hebben andere eenverdieners er zo ook wat aan. Wil je iets met me delen of heb je een vraag? Neem dan contact op!